Toch is Wim van Est meer dan zijn val in de gele trui. Een profcarrière van 16 jaar leverde hem een indrukwekkende lijst van overwinningen op. In de Tour de France won hij drie etappes en reed hij vier dagen in de gele trui. Zijn hoogste eindnotering haalde hij in 1957, toen hij op plaats acht eindigde in het algemeen klassement.

Ook in andere wedstrijden liet hij zijn sporen na. Zo won Van Est in 1953 de eerste etappe van de Giro d’Italia en werd daarmee de eerste Nederlandse roze truidrager ooit. In datzelfde jaar was hij bovendien de eerste Nederlander die de Ronde van Vlaanderen won. De wielerklassieker Bordeaux-Parijs schreef hij drie keer op zijn naam en hij won twee keer de Ronde van Nederland.

Daarnaast was Wim van Est ook succesvol als baanwielrenner, met name op de achtervolging. Hij werd hierin drie keer Nederlands kampioen en kreeg drie keer een podiumplaats op het WK achtervolging: in 1950 werd hij tweede en in 1949 en 1955 werd hij derde.