Na de oorlog nam de carrière van Steenbergen een hoge vlucht. Naar aanleiding van de geboorte van zijn oudste dochter maakte hij in 1945 zijn eerste ‘serieuze‘ penning. Tot 1996 zou hij er meer dan 100 ontwerpen, grotendeels in opdracht van bedrijven, overheden, kerkgenootschappen en particulieren. Daarnaast maakte Niel een groot aantal gedenkstenen en vredesmonumenten. Zijn werk als adviseur voor de Provinciale Commissie Noord-Brabant voor Oorlogs- en Vredesgedenktekens – die toen alle voorgestelde ontwerpen moest goedkeuren – stond dat niet in de weg: zijn ontwerpen werden door de landelijke afdeling van het orgaan beoordeeld.

Ook de wederopbouw en de bijbehorende herstelwerkzaamheden bezorgden hem veel opdrachten. Via overheden en bedrijven kreeg Niel steeds meer aanvragen, met name voor het maken van gevelstenen en standbeelden. Maar de meeste opdrachten kwamen uit kerkelijke hoek. Steenbergen maakte een groot aantal altaren, altaarstukken, heiligenbeelden en grafmonumenten. Bovendien maakte hij voor vijf bisschoppen de zogenaamde pontificalia (bisschopsstaf, borstkruis en/of ring). Veel bekendheid kreeg Niel toen hij twee bronzen deuren mocht ontwerpen, als Nederlandse bijdrage voor de Geboortekerk in Nazareth. Dit was een internationaal en interkerkelijk project, waaraan joden, moslims en christenen meewerkten.

Steenbergen bleef tot vlak voor zijn dood als kunstenaar actief: zijn laatste opdracht voor de Deurnese vredeskapel rondde hij in 1996 af. Bijna 60 jaar vakmanschap leverde een uitgebreid en veelzijdig oeuvre op, variërend van een gouden eredraagpenning van 1,4 cm voor de gemeente Helmond tot een granieten tekststeen van 3 x 6 meter voor concertgebouw De Doelen in Rotterdam, met daarop een gedicht van Adriaan Roland Holst.