In eerste instantie werd Jos Smulders als de beste kandidaat beschouwd, met name omdat Truus onvoldoende kennis had voor de functie van gemeentesecretaris, die toen in kleine gemeenten gekoppeld was aan het burgemeesterschap. Vanuit de gemeente werd echter een ware lobby gestart voor de weduwe. Dit, gecombineerd met de positieve indruk die Minister Beel van haar kreeg tijdens hun gesprekken, resulteerde uiteindelijk in een aanpassing van de wet: de twee functies werden losgekoppeld en Truus Smulders-Beliën werd op 16 april 1946 gekozen tot eerste – en bijna 20 jaar enige - vrouwelijke burgemeester van Nederland.