Eind 1946 ging Jules als zanger/pianist werken bij de radio, in die tijd het medium in omroepland. Via het programma Radioziekenbezoek De Zonnebloem kwam hij terecht bij Negen heit de klok, een van de populairste familieprogramma’s in die tijd. Begin 1953 kwam zijn echte doorbraak in Beurzen open, dijken dicht, een reeks actieprogramma’s om geld in te zamelen voor de slachtoffers van de watersnoodramp. De Corte schreef toen tijdens elke uitzending een verslag van die avond, dat hij meteen ten gehore bracht. In 1955 kwam Jules in vaste dienst van de KRO en kreeg hij een eigen programma, waarvoor hij in de loop der tijd ruim 3000 luisterliedjes schreef.

Eind jaren ’60 reorganiseerde de KRO zijn radioafdeling: alles moest hipper en goedkoper. De relatief dure programma’s van De Corte werden geschrapt en Jules werd ingezet voor het ‘snelle vermaak’, zoals het in opdracht schrijven van liedjes. Na een protestgedicht aan de programmaleiding kreeg hij weer beter werk aangeboden en mocht hij nieuwe programma-ideeën ontwikkelen.