In 1930 begon Anna Terruwe een medicijnenstudie in Utrecht. Maar ze twijfelde over haar toekomst. Vlak voor haar afstuderen trad ze in bij de clarissen-capucinessen in Duivendrecht, maar na twee maanden verliet ze het klooster weer en haalde alsnog haar artsendiploma.

Anna wilde de psychiatrie in, maar omdat ze niet meteen aan haar opleiding kon beginnen en er door de mobilisatie een tekort was aan chirurgen, werkte ze eerst korte tijd als assistent-chirurg in Maastricht. Vanaf juni 1939 ging ze als assistent aan de slag in de psychiatrie: eerst in huize Voorburg in Vught en vanaf 1943 in de psychiatrisch-neurologische kliniek van het Canisiusziekenhuis in Nijmegen. Hier voltooide ze haar specialisatie.