In 1922 had Wiegersma landhuis De Wieger laten bouwen. Het werd een ontmoetingsplaats voor kunstenaars – vooral in de periode voor de Tweede Wereldoorlog – en opslagplaats voor de kunstwerken die Hendrik in de loop der tijd verzamelde. Mensen als beeldhouwer Ossipe Zadkine, schrijver Albert Helman, glazenier Joep Nicolas en kunstschilder/ceramist Pieter Wiegman waren kind aan huis en dit inspireerde ook de volgende generatie Wiegersma. Zoon Pieter werd glazenier, schilder, tapijtkunstenaar en schrijver en Friso werd bekend als tekstschrijver, kunstschilder en ontwerper. Ook Hendrik beperkte zich niet tot het schilderen. Hij was onder andere ook schrijver en illustrator, sloeg penningen, graveerde in zilver, ontwierp glas-in-loodramen en was een fervent kunstverzamelaar, met name van Brabantse volkskunst. Met Zadkine werd hij in 1954 benoemd tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van Wetenschappen, Letteren en Fraaie Kunsten.